OKRĘTY WOJENNE
około 1170 r. p.n.e.
Z rozwojem żeglugi rozwinęło się również piractwo. Do ochrony swoich statków handlowych
w XII w. p.n.e. Egipt zbudował własną flotę wojenną. Okręty wojenne miały podwyższone
nadbudówki, z których wojownicy mogli rzucać kamienie na przeciwnika, strzelać z łuku i
walczyć długimi dzidami. Na wierzchołku masztu znajdowało się bocianie gniazdo, które też
było stanowiskiem bojowym. Okręty miały na dziobie taran do przebijania statków przeciwnika;
podwyższone burty chroniły wioślarzy, szeroki żagiel rejowy nie miał dolnej rei, był on
bowiem wyciągany za pomocą lin. Ze względu na to, że okręty te budowali szkutnicy feniccy,
nie miały one już liny nadpokładowej, lecz stępkę i żebra. Na takich okrętach wojownicy
Ramzesa III wygrali chyba pierwszą w historii bitwę morską około 1190 r. p.n.e.,
kiedy to spotkali się z połączona flotą "ludów morskich", to znaczy z okrętami Filistynów,
Achajów i Danajów. Była to jednak ostatnia karta sławnej egipskiej historii morskiej,
bowiem władzę nad Morzem Śródziemnym przejęli Fenicjanie.
|