STATKI EGIPSKIE
Pierwsze historyczne wzmianki o statkach (pomijając biblijną Arkę Noego) pochodzą
z Egiptu, około 3500 lat p.n.e. Z modeli, jakie zachowały się w grobowcach,
oraz rysunków i płaskorzeźb można wnioskować, że pierwotnym budulcem statków egipskich
był papirus, który w czasach późniejszych zastąpiono drewnem. Ponieważ Egipt był
niemal bezleśny, kadłub budowano z krótkich kawałków drewna cedrowego lub akacjowego.
Dziób i rufa, silnie zakrzywione do góry, sterczały wysoko nad wodą, a wypukłe dno
statku podobne było do łyżki. Później, pomimo że do budowy statków sprowadzano odpowiednie
drewno z zagranicy i wielkość ich znacznie wzrosła, sposób budowy pozostał niezmieniony.
Żeby jednak uzyskać wytrzymałość w kierunku wzdłużnym i zapobiec opadaniu mocno wygiętych
końców, przez środek statku Egipcjanie przeciągali górą grubą linę ciągnącą się od dziobu
do rufy. Cały kadłub oplatano sznurową siecią. Rufa często była zakończona rzeźbą kwiatu lotosu.
Okręty egipskie poruszane były za pomocą wioseł (do 30 wioślarzy stało lub siedziało wzdłuż obu burt)
oraz dużego czworokątnego żagla zawieszanego na maszcie. Początkowo maszt składał się
z dwóch słupów, później jednak zaczęto używać masztów pojedynczych. Żagiel rozpinano
w poprzek statku między dwiema długimi rejami - górną i dolną. Używany był tylko w razie
pomyślnego wiatru (od rufy) gdyż sztuki lawirowania jeszcze nie znano. Z tyłu
statku po obu jego bokach stali sternicy, którzy długimi wiosłami sterowymi umocowanymi
do burt kierowali statkiem.
Zachowana w świątyni w Tebach płaskorzeźba staroegipska z XV w. p.n.e. zawiera
dokładne rysunki egipskich okrętów - gubliji. Typowy ówczesny okręt miał około
22 m długości i ponad 5 m szerokości.
Gublije pływały po Nilu i przybrzeżnych morzach. Nie były wcale małe -
ogromne bloki skalne na piramidy transportowano przecież głównie drogą wodną.
długość - do 35 m szerokość - do 9 m nośność - do 400 ton
|